چکیده :

در مهندسی، کارآیی فلزات جوشکاری شده به کیفیت فلز جوش برای دستیابی به عمر مفید آن بر می‌گردد. توانایی فلز جوش برای برآوردن نیازهای فوق با خواص فیزیکی و مکانیکی آن تعیین می‌شود. در این تحقیق از هشت جفت نمونه برای جوشکاری نفوذی فولاد ساختمانی عمومی‌به فولاد ابزار DIN 1.2542 در چهار گروه استفاده شده است. دو گروه بدون فشار و دو گروه دیگر با فشار 20 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع، جوش نفوذی شده‌اند. سپس گروه‌ها، یکی در میان،تحت عملیات حرارتی زیرصفر در دمای 196- درجه سانتیگراد به مدت 10 ساعت قرار گرفتند و در آخر تمام گروه‌ها در دمای 150 درجه سانتیگراد به مدت 1 ساعت، برگشت شده‌اند. نتایج حاکی از این است که در شرایط بدون اعمال فشار، انجام عملیات حرارتی زیرصفر در دمای 196- درجه سانتیگراد موجب افزایش 6/3 درصدی استحکام جوش از 98/11 به 41/12 کیلوگرم بر میلیمتر مربع شده است. درحالیکه در شرایط با اعمال فشار، عملیات حرارتی زیرصفر در دمای 196- درجه سانتیگراد موجب کاهش 59 درصدی استحکام جوش از 07/15 به 20/6 کیلوگرم به میلیمتر مربع شده است. بعلاوه، در شرایطی که عملیات حرارتی زیرصفر در دمای 196- درجه سانتیگراد انجام نشده است با اعمال فشار بهنگام انجام جوش نفوذی، استحکام اتصال از 98/11 به 07/15 کیلوگرم بر میلیمتر مربع (8/25 درصد) افزایش یافته است که دلیل آن به افزایش طول اتصال از 160 به 220 میکرومتر و یا به عبارت دیگر، فلز جوش بزرگتر، نسبت داده می‌شود.

کلید واژگان :

اتصال نفوذی، استحکام اتصال، عملیات حرارتی زیرصفر در دمای 196- درجه سانتیگراد



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک