بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی با رضایت زناشویی همسران شاغل ساکن در یک شهرک سازمانی در تهران

این پژوهش باهدف بررسی رابطه بین ویژگی¬های شخصیتی با رضایت زناشویی همسران شاغل ساکن در یک شهرک سازمانی در تهران تعریف شد. این تحقیق ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش جمع¬آوری داده¬ها توصیفی-پیمایشی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق 700 نفر از همسران(زن و مرد) شاغل شناسایی‌شده در این شهرک بودند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 248 نفر بود که در تحقیق 250 نفر در نظر گرفته شد. روش نمونه‌گیری تصادفی سیستماتیک بود. برای جمع¬آوری داده¬ها از پرسش‌نامه‌های استاندارد ویژگی¬های شخصیتی نئو(Neo-Ac) و رضایت زناشویی انریچ با ضریب آلفای کرنباخ به ترتیب 92/0 و 786/0 استفاده شد. برای تحلیل داده¬ها از آمار توصیفی(میانگین، میانه، نما، واریانس و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و ضریب تعیین) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بین میزان برونگرایی در زنان شاغل با رضایت زناشویی همسران و بین میزان روان¬نژندی، میزان برونگرایی و میزان همسازی و توافق در مردان شاغل با رضایت زناشویی همسران رابطه مثبت(مستقیم) و بین مولفه¬های میزان گشودگی به تجربیات جدید و میزان وجدانی بودن در زنان و مردان شاغل با رضایت زناشویی همسران رابطه منفی(معکوس) و معناداری وجود دارد. همچنین ویژگی¬های شخصیتی زنان قادرند 38 درصد و ویژگی های شخصیتی مردان قادرند 32 درصد رضایت زناشویی را پیش بینی کنند.

ویژگی¬های شخصیتی، رضایت زناشویی، همسران شاغل