چرایی عقب ماندگی و زوال علم مسلمین از نگاه متفکران و جامعه شناسان

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی چرایی عقب ماندگی و زوال علم در بین اجتماعات مسلمانان از نگاه متفکران جهان اسلام و جامعه شناسان است. پژوهش با استفاده از رویکرد اسنادی و کتابخانه ای به بررسی موضوع فوق پرداخته است. برای این تبیین از متفکرینی همچون آیت الله امام خمینی،ابن خلدون،گوستاولوبون،دورانت، جرجي زيدان استفاده شده است. یافته‌های پژوهشی دو عامل بیرونی و درونی را در بروز انحطاط در علم مسلمین می‌دانند. در این میان نقش عوامل درونی برجسته‌تر از بیرونی است. این عوامل نظیر مصرف‌گرایی، صوفی‌گری، کاهلی،اختلافات عقیدتی، تحریف،فقدان وحدت، تضعیف همبستگی، تقدیرگرایی،بی‌میلی به توسعه طلبی، بي‏كفايتي خلفا، خوش‏گذراني‏ها، پديدار شدن تفرقه، فساد،هرج و مرج سياسي، ترك فضايل اخلاقي، جهل و بي‏خبري، جدايي دين از سياست، قوميت‏گرايي و تعصب‏هاي قومي و نژادي، از خود بيگانگي و خودباختگي در برابر غرب و غرب‏زدگي از عوامل اصلی و زمینه ساز گرایش علم مسلمینان به زوال و انحطاط شده است.

علم، انحطاط، مسلمانان،وحدت،غرب.