بررسی هزینه های سفرهای شهری دانشجویان بر اساس الگوی مکان گزینی محل تحصیل و محل اسکان نمونه موردی دانشگاه تربیت مدرس تهران

در این مقاله تأثیر سیاستهای مکان گزینی محل تحصیل و محل اسکان دانشجویان خوابگاهی دانشگاه تربیت مدرس در ایجاد هزینههای ناشی از سفرهای شهری بررسی گردیده است. هدف اصلی این تحقیق تأکید بر لزوم توجه به تأثیر فاصله محل تحصیل و محل اسکان دانشجویان برافزایش میزان تقاضای سفرهای درونشهری و نهایتاً افزایش هزینههای ناشی از این سفرها میباشد. در این پژوهش با جمعآوری اطلاعاتمربوط به محل تحصیل و محل خوابگاه دانشجویان خوابگاهی ورودی مهرماه 29 دانشگاه تربیت مدرس از مراجع ذیربط و تخمین مسافت طی شده توسط هر دانشجو جهت عزیمت روزانه از خوابگاه به دانشگاه وبالعکس، تعداد کل سفرهای روزانه تولیدشده توسط افراد مذکور و مسافت طی شده بهواسطه این سفرها محاسبه گردیده است.سپس با توجه به هزینه سفر با مدهای مختلف حملونقل در شهر تهران هزینه کلایجادشده به تفکیک مدهای مختلف استخراج گردیده است. نتایج این تحقیق نشانگر این موضوع میباشد که عدم توجه به سیاستهای مکان گزینی در واحدهای آموزشی و همچنین بیتوجهی به بعد مسافت مابین محل تحصیل و محل اسکان دانشجویان در مرحله تخصیص خوابگاه باعث افزایش قابلتوجه سفرهای درونشهری و تحمیل هزینههای غیرضروری به دانشجویان، دانشگاه و نهایتاً به مدیریت شهری میگردد که میتوان با برنامهریزی آگاهانهتر، نسبت به حذف حجم قابلتوجهی از این سفرها اقدام نمود

سفرهای آموزشی، مدیریت تقاضای سفر، خوابگاه های دانشجوئی، هزینه های سفر