تحلیل ساختاری دو حکایت از تاریخ بیهقی بر اساس نظریه گریماس

گریماس با طرح سه پی رفت اجرایی، پیمانی و متمایز کننده تلاش کرده است تا ثابت کند بیشتر داستان ها یا از وضعیتی منفی به وضعیتی مثبت حرکت می کنند و یا از وضعیتی مثبت به شکستن پیمان منجر می شوند. در پژوهش حاضر با استفاده از دو الگوی کنشگر و پی رفت های گریماس و با روش تحلیلی توصیفی به بررسی دو حکایت از تاریخ بیهقی پرداخته شده است . یافته های پژوهش نشان می دهد که این دو حکایت هر کدام با یکی از دو حالت مورد نظر گریماس مطابقت می کند. در حکایت فروگرفتن اَریارِق، روایت از از وضعیتی مثبت- رضایت امیر- به شکستن پیمان- به بند کشیده شدن اَریارِق- منجر می شود در حالی که در حکایت فروگیری غازی مسیر روایت از وضعیتی منفی- ترس و وحشت غازی از دستگیر شدن- به وضعیتی مثبت ( امان دادن سلطان به غازی) حرکت می کند.

پی رفت ها، فروگیری اَریارِق، فروگیری غازی، کنشگر، نظریه گریماس