هدف اين پژوهش، بررسي رابطه بین موانع روشهاي تدريس فعال و کاهش پیشرفت تحصیلی در بین دانش آموزان دختر پایه ششم شهرستان آبدانان می باشد. جامعه آماري كليه معلمان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان آبدانان كه تعداد 50 نفر از آنها با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه محقق ساخته که برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t تک نمونه ای، استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که در فرضیه اول: بين محتواي نامناسب كتابهاي درسي و عدم اجراي روشهاي تدريس فعال در كلاس درس رابطه مثبت و معناداری وجود دارد همچنین در فرضیه دوم بين كمبود امكانات آموزشي مناسب و عدم اجراي روشهاي تدريس فعال در كلاس درس رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. از سوی دیگر در فرضیه سوم بین عدم رضايت شغلي معلمان و عدم اجراي روشهاي تدريس فعال در كلاس درس رابطه مثبت و معناداری وجود ندارد. همچنین در فرضیه چهارم بین بين نظام جاری ارزشيابي از پيشرفت تحصيلي دانش آموزان و عدم اجراي روشهاي تدريس فعال در كلاس درس رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.
