چکیده :

موضوع دفاع مشروع از جان که از جمله مباحث مهم حقوق جزای عمومی است که از دیر باز نزد اقوام و ملل مختلف مثل بابلی¬ها، یونانی¬ها، رومی¬ها، هندی¬ها و ادیان مختلف تا به امروز وجود داشته است و همراه با گذشت زمان به تدریج تحول و تکامل یافته و دامنه¬ی آن گسترش پیدا کرده است. در حقوق جزای اسلام نیز مساله دفاع مشروع، با این که از اهمیت خاصی برخوردار است، بطور پراکنده و تحت عناوین ومباحث گوناگون فقهی مورد بحث و گفتگو قرار گرفته است و فقهای اسلامی با عبارات و تعابیر مختلف و اغلب فشرده از آن سخن گفته¬اند . دفاع مشروع از جان از جمله جهاتی است که قانونگذار ایرانی صراحتاً در ماده 156 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 اجازه آن عمل را داده و انجام دهنده¬ی چنین رفتاری را با رعایت شرایط خاصی قابل مجازات نمی¬داند. در این تحقیق که به روش کتابخانه¬ای و با ماهیت تحلیلی و توصیفی می¬باشد نگارنده با مستندات علمی به این نتیجه رسیده است که نظام حقوقی ایران مساله دفاع مشروع را برای اشخاص و آن هم زمانیکه جان، عرض، ناموس، مال، آزادی تن خود یا دیگری را در معرض خطر فعلی یا قریب الوقوع مشاهده نماید می¬تواند با رعایت مراحل و اجتماع شرایط مقرر بر اساس همان قانون به دفاع پرداخته و از مجازات رهایی یابد و این در حالی است که ماده 51 منشور ملل متحد، حق دفاع مشروع را به عنوان حق طبیعی و ذاتی دول محسوب نموده است.

کلید واژگان :

دفاع، مشروع، جان، نفس، دفاع مشروع، منشور ملل متحد،



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک