یکی از مهمترین ابزارهای استراتژی توسعه صادرات، برخورداری از مزیت نسبی در گردونه مبادلات خارجی است. ممکن است کشوری از لحاظ تولید مزیت داشته باشد ولی از نظر بازرگانی فاقد مزیت باشد. این فقدان مزیت بازرگانی از ناکارایی نسبی در بازاررسانی کالا در مراحلی همچون بسته بندی، حمل، کنترل کیفیت استانداردهای تولیدی، عدم دسترسی بە اطلاعات مربوط بە تجارت جهانی و … ناشی می شود بخش صادرات ایران بە سبب عدم وجود یک سیستم بازاریابی و بازرگانی مناسب و کارا نتوانسته است بە خوبی توسعه یابد. بە طوری که در اغلب موارد کالا و خدمات صادراتی ما با وجود برخورداری از کیفیت مطلوب و حتی فراتر از استانداردهای جهانی بە دلیل نبود یک سیستم مناسب تبلیغاتی و اطلاع رسانی در بخش مبادلات خارجی جایگاه شایسته خود را در بازارهای جهانی بە دست نیاورده است، در اغلب موارد بازرگانان بە جای افزایش صادرات، زمینه را برای افزایش واردات مهیا کرده اند. زیر صادرکنندگان بە جای تبلیغ در مورد کالای صادراتی خود از طریق روش های علمی در بازارهای هدف، کالاهای ساخت آن کشور را در دامن کشور تبلیغ نموده اند و سبب افزایش مصرف این کالاها شده اند. برای معرفی مناسب یک شرکت لازم است اهداف، محصولات، نگرش‌ها و کنش‌های همه بخش‌های شرکت در هماهنگی با یکدیگر باشند. تازه وقتی همه این‌ها فراهم بود، مدام باید در صحنه حضور داشت. در ضمن یادتان باشد انتشار کافی نیست .که در این مقاله بصورت موردی می باشد به صادرات و بازاریابی بین المللی در جهان سوم پرداخته شده است .
کلید واژگان :صادرات ، بازاریابی بین الملل ، جهان سوم ، مدیریت
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک