ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم‌های توزیع و فوق‌توزیع باحضورتولیدات‌پراکنده

امروزه مسائلی همچون تجدید ساختار، مسائل زیست محیطی، مشکلات و محدودیتها در احداث خطوط انتقال جدید، کاهش تلفات، عدم وابستگی به منابع فسیلی افزایش کیفیت توان و وارد شدن بخش خصوصی در عرصه تولید سبب ورود روزافزون سیستم‌های تولید پراکنده شده است. واحدهای تولید پراکنده (DG) با توجه به مشخصات تکنولوژی و مکان اتصال به شبکه، می‌توانند تأثیرات مثبتی از جمله بهبود قابلیت اطمینان شبکه‌های توزیع، کاهش بارگیری از فیدرها و پستهای فوق‌توزیع و افزایش قابلیت اطمینان در سیستم قدرت داشته باشند. این مقاله یک روش را برای ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم‌های توزیع و فوق توزیع با حضور منابع تولید پراکنده (DG) ارائه می‌دهد. ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم براساس شبیه سازی مونت کارلو (MCS) انجام گرفته است و شاخص‌های قابلیت اطمینان محاسبه شده عبارتند از: متوسط نرخ وقوع خطای نقطه بار و متوسط زمان خاموشی سالیانه (UL)و شاخص‌های سیستم SAIDI ، SAIFI ، ECOST ، EENS می‌باشد. روش پیشنهادی برروی شبکه RBTS اجراشده و نتایج آن ارائه شده است.

توليد پراکنده، فوق توزیع و توزیع، قابلیت اطمینان، مونت کارلو.