ارزیابی قابلیت اطمینان شبکه‌های فوق توزیع و توزیع نیروی برق با حضور منابع تولید پراکنده(DG) به روش مونت‌کارلو(MCS)

امروزه مسائلی همچون تجدید ساختار، مسائل زیست‌محیطی، مشکلات و محدودیت‌ها در احداث خطوط انتقال جدید کاهش تلفات، عدم وابستگی به منابع فسیلی، افزایش کیفیت توان و وارد شدن بخش خصوصی در عرصه تولید سبب ورود روزافزون سیستمهای تولید پراکنده شده است. واحدهای تولید پراکنده (DG) با توجه به مشخصات تکنولوژی و مکان اتصال به شبکه، می‌توانند تأثیرات مثبتی از جمله بهبود قابلیت اطمینان شبکه‌های فوق توزیع و توزیع، کاهش بارگیری از فیدرها و پست‌های فوق توزیع داشته باشند. این مقاله یک روش را برای ارزیابی قابلیت اطمینان شبکه‌های توزیع و فوق توزیع با حضور منابع تولید پراکنده (DG) ارائه می‌دهد. ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم بر اساس شبیه‌سازی مونت‌کارلو (MCS) انجام گرفته است و شاخص‌های قابلیت اطمینان محاسبه ‌شده عبارت‌اند از: متوسط نرخ وقوع خطای نقطه بار و متوسط زمان خاموشی سالیانه (UL)و شاخص‌های سیستم SAIDI ، SAIFI ، ECOST ، EENS می‌باشند. روش پیشنهادی در نرم‌افزار MATLAB بر روی شبکه استانداردRBTS اجراشده و نتایج آن ارائه شده است.

توليد پراکنده، شبکه فوق توزیع و توزیع، قابلیت اطمینان، مونت‌کارلو، نیروگاه بادی