چگونه می توان از تحقیقات کیفی در پژوهش های طب داخلی بهره جست؟

رويكرد سنتى به مطالعه در علوم مختلف از جمله علوم مرتبط با سلامت، رويكردى كمی نگر بوده و بر اين اساس، تا كنون، تحقيقات كمی شامل اندازه گيرى و تحليل نتايج كمی شده كيفيت ها و كميت هاى گوناگون درراستاى توجيه و اثبات مسائل مختلف تحقيقاتى، يكه تاز ميدان تحقيقات علمی بوده اند. تحقيقات كمی، عينى، مبتنى بر يك واقعيت و قابل اندازه گيرى بوده و يك ديدگاه مكانيكى به واحدهاى پژوهشى داشته و بر مبناى اين عقيده كه هر قسمت مساوى كل است، بر اساس اعداد وارقام، نتايجى را ارائه می دهند كه آنها را قابل تعميم می دانند. اما با توجه به رویکرد"انسان سالم محور توسعه پایدار" و از آنجا كه بر اساس ديدگاه فلسفى، انسان، يك موجود چند بعدى متغير است و تحقيقات پيرامون وى، عميقاً بايستى مبتنى برتفسير الگوهای تفكر و رفتاری او باشد، امروزه رويكردی نوين تحت عنوان تحقيقات كيفی وارد حيطه های علوم پزشكی و سلامت گرديده است. اين تحقيقات كه مبتنی بر واقعيتهای چند گانه بوده و اساس آنها تفسيراست، ديدگاه ارگانيسمی و كل نگر به واحدهای پژوهشی كه آنها را همكاران طرح تحقيقاتی می دانند، داشته و بر اساس اين عقيده كه كل، بزرگتر از مجموع تمام قسمتها است، به تفحص و تفسيرپيرامون وقايع انسانی ودرك و فهم آنها پرداخته و منجر به تولید و بازتولید بومی علوم مرتبط با سلامت می شوند. بر این اساس و از آنجا که پژوهش های طب داخلی بر روی آزمودنی های انسانی انجام می پذیرد، لذا در این نوشتار به تفصیل در زمینه پدیدارشناسی، تئوری پایه، قوم شناسی، پژوهش تاریخی و تحقیق عملکردی بعنوان شیوه های رایج تحقیقات کیفی و چگونگی بهره مندی از آنها در پژوهش های طب داخلی پرداخته شده است.

تحقیق کیفی، طب داخلی، پدیدارشناسی، تئوری پایه، قوم شناسی، پژوهش تاریخی ، تحقیق عملکردی