کارآزمائی بالینی تأثیر هیپنوتراپی با محتوای مدی تیشن جنگل چاکراها بر كيفيت زندگي بيماران نوروتيك

مقدمه و هدف: اختلالات نوروتيك ، شامل ناآراميهاي خفيف رواني است كه معمولاً در آنها ، بيماران در برابر فشارهاي رواني، واكنشهاي هيجاني شديد يا طولاني از خود نشان داده و بدين ترتيب ، كيفيت زندگي چنين بيماراني به مخاطره خواهد افتاد .هيپنوتراپي يا خلسه درماني ، بنابر تعريف پير ژانه ، نوعي درمان است كه در آن درمانگر با مجزا كردن در اختيار گرفتن جنبه هاي پذيرنده ذهن و بي تأثير كردن ساير جنبه ها ، فرد را تحت القائات مثبت و درماني قرار مي دهد . امروزه ، علاوه بر این شیوه درمانی ، توجه تیم درمانی به سمت چاکرا درمانی نیز جلب گردیده که از این میان ، مدی تیشن جنگل چاکراها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با عنايت به موارد پيشگفت ، اين مطالعه با هدف بررسي تأثير افزودن مدی تیشن جنگل چاکراها به محتوای هيپنوتراپي بيماران نوروتيك بر نتایج آزمون سنجش كيفيت زندگي آنان به انجام رسيده است . روش : در اين پژوهش با استفاده از شيوه كارآزمائي باليني (RCT) ، تعداد 70 نفر از مبتلايان به اختلالات نوروتيك كه درشش ماه اول سال 1384 به مركز مشاوره راه زندگی شیراز مراجعه نموده ، معيارهاي لازم جهت شركت در پژوهش را دارا بوده وتمايل خود را به شركت در مطالعه اعلام نموده بودند ، انتخاب و بطور تصادفي در دو گرده مورد و شاهد ، تقسيم گرديده ، سپس هیپنوتراپی متداول برای اعضاء گروه شاهد و هیپنوتراپی با محتوای مدی تیشن جنگل چاکراها برای اعضاء گروه مورد انجام گردید . ابزار گردآوري داده ها در اين پژوهش ، علاوه بر پرسشنامه مشخصات دموگرافيك ، پرسشنامه كيفيت زندگي SF-36 بوده كه در دو نوبت پيش آزمون و پس آزمون توسط تمامي واحدهاي پژوهشي گروه مورد وشاهد تكميل و اطلاعات حاصله ، با استفاده از آمار توصيفي و آمار استنباطي مشتمل بر آزمون مجذور خي ، آزمون تی مستقل و آزمون تی زوجی توسط نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت . يافته ها : ميانگين امتياز كيفيت زندگي در گروه مورد پس از انجام هیپنوتراپی با محتوای مدی تیشن جنگل چاکراها به 2743 و پس از انجام هيپنوتراپي متداول در گروه شاهد به 2273 تغییر یافت . نتايج آزمون تی مستقل ، حاكي از آن است كه در گروه مورد ، نمرات كيفيت زندگي واحدهاي پژوهشي بعد از انجام هيپنوتراپي با محتوای مدی تیشن جنگل چاکراها از نمرات كيفيت زندگي اعضاء گروه شاهد که هیپنوتراپی متداول برای آنها انجام گردیده بود بطور معني داري بالاتر بوده است (001/=P) . بحث و نتيجه گيري : با توجه به نتايج پيشگفت ، پژوهشگران ضمن تأکید بر لزوم انجام هيپنوتراپي بعنوان يك درمان مكمل در بيماران نوروتیک ، آموزش مدی تیشن جنگل چاکراها به هیپنوتراپیستهای تيم روانپزشكي مشتمل بر روانپزشك ، روان پرستار و روان شناس و اضافه نمودن آن به محتوای هیپنوتراپی های متداول را پيشنهاد مي نمايند .

هیپنوتراپی، اختلالات نوروتیک، سلامت، چاکرا، مدیتیشن