عوامل جغرافیایی به ویژه همجواری همچنان به عنوان عنصر مهمی در روابط کشورها نقشآفرینی م یکن د و ب دون در ن ر گرفتن روابط کشورها با همسایگان، برآورد امنیت و منافع ملی آنها امری ناممکن است. شناخت میزان توانایی و آسیبپذیری کشورها، تابع شرایط جغرافیایی و ژئوپلتیک هر کشور است؛ اما به عنوان یک اصل کلی در سرتاسر جهان، همسایگان از نقش منحصر به فرد ویژه در سیاست های راهبردی هر کشور برخوردارند. پاکستان در منطقه شبه قاره، کشوری است که تنها بیش از نیم قرن از تاسیس آن می گذرد؛ اما در همین تاریخ اندک، موجب بحرانهای عمدهای در منطق ه ش ده اس ت. بس یاری از کارشناسان، پاکستان را بزرگترین خطر برای امنیت جنوب غرب آسیا و صلح بین المللی می دانند. این کشور مح رک اص ل ی ارعابگری مانند: فروپاشی ها، خشونت ها، اعمال تروریستی و به عنوان یک همسایه بد، مسئول آموزشی و تحویل تروریست ها و گروههای تندرو بوده و هست. به طور طبیعی، چنین وضعیتی قطعا ب ر مح یط پیرام ونی همس ا یگان تاثیرگ ذار ی فراوان ی خواهد داشت. پاکستان از زمان استقلال، همواره گرفتار برخوردهای پیاپی فرقه ای و گسترش چش م گیر افراط یگ ر ی ب وده است. نگرانی عمده این است که گروه های اسلامی ای ن کش ور ، بنی ادگرا و افراط ی ان د و ب ه ط ور طب یع ی مح یط داخل ی همسایگان پاکستان از جمله ایران را تحت تاثیر خود قرار می دهد. بر این اساس، پرسش اصلی این پ ژوهش ای ن اس ت ک ه مهمترین چالش و منابع سیاسی امنیتی در روابط ایران و پاکستان چیست؟ نویسنده معتق د اس ت رون د منازع ا ا ی ران و - پاکستان حول مسائل ایدئولوژیک به نمایندگی مذهب می باشد و ضمناً پس از وقوع انقلاب اسلامی ایران، کشورها و سازمان- های ضدشیعی به دلیل جلوگیری از صدور انقلاب ایران به فعالیت های گسترده ضد شیعی و ضد ایرانی پرداختن د و من اط جنوب شرق و مرزهای قومی را به شد متاثر کردند. روش تحقی در این پژوهش، توصیفی تحلیلی و بر مبنای روش کیفی - است. گردآوری ها داده ها از منایع مکتوب و اینترنتی است.
کلید واژگان :ایران، پاکستان، افراطی گری مذهبی، سازمان های ضد شیعی
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک