مراحل و روشهاي تربيت از منظر دين (با تكيه بر آيات قرآن كريم)

اهمیت تربیت‌پذیری انسان بر اساس آموزه‌هاي دیني تا بدانجاست که می‌توان گفت انسانی که از تربیت دینی برخوردار نباشد،‌ از صراط هدايت و مقصد سعادت منحرف گشته است، ‌از اين رو آيات و روايات فراواني عهده‌دار تبيين تربيت انسان گشته‌اند. بر اساس آموزه‌های دینی و با روش توصيف و تحليل محتوايي متون ديني می‌توان 4 دوره رشد را که سهم به‌سزایی در شکل‌گیری تربیت انسانی دارند نام برد: دوره اول: از کودکی تا 6سالگی که دوره انس به رفتارهای دینی است که از راه تقلید و ارائه الگوی صحیح قابل اکتساب می‌باشد؛ دوره دوم: از 6 تا 11سالگی که می‌توان از آن به مرحله عادت به رفتارهای دینی نام برد و با استفاده از ابزارها و شیوه‌های عاطفی،‌ تمثيل و... قابل دست‌یابی می‌باشد؛ دوره سوم از 11 تا 16سالگی است که از آن به مرحله عقل‌گرایی و استدلال‌جویی نام می‌برند. در این دوره می‌توان فرد متربی را با شیوه حکمت، جدال احسن و موعظه تربیت نمود؛ دوره چهارم: 16 تا 25سالگی است که در این مرحله استعدادهای دینی فرد شکوفا شده و مرحله پایه‌ریزی و شکل‌گیری شاکله دینی فرد مستحکم می‌شود. نتیجه آنکه با حصول مراحل فوق، مرحله خودجوشی دینی در فرد شکل گرفته به‌گونه‌ای که احساسات عالی انسانی و گرایشات رقیق عرفانی بروز یافته و فرد متربی در مسیر عرفان و عشق به خداوند قدم بر می‌دارد.

: تربیت، دین، مراحل، روشها.