بررسي تأثير رضايت حرفه‌اي (شغلي) بر انضباط اخلاقي (مطالعه موردي در فدراسيون فوتبال جمهوري اسلامي ايران)

رضایت شغلی بر عملکرد ورزشکاران و رعایت اصول اخلاقی و انضباطی تأثیر بهسزائی دارد. امروزه این تعبیر که هدف اصلی از انضباط باید تغییر و اصلاح رفتار و عملکرد کارکنان باشد قوت گرفته است و مبناي تنظیم بسیاري از قوانین و مقررات انضباطی را تشکیل میدهد. بنابراین تنبیه کارکنان خاطی در سازمان به خودي خود هدف نیست بلکه مکانیسمی است که به وسیله آن، تغییرات رفتاري مطلوب در آنها بهوجود میآید. ضرورت تحقیق حاضر در این است که بررسی تاثیر میزان رضایت شغلی بر انضباط کاري کارکنان میتواند باعث ایجاد تغییرات مطلوب در سازمان ورزش شده و در بهبود کارایی و عملکرد سازمان مؤثر باشد. این پژوهش به دنبال بررسی رابطه میان متغیر مستقل رضایت شغلی با متغیر وابسته انضباط اخلاقی در ورزش است و فرضیه اصلی آن است که بین رضایت شغلی و انضباط اخلاقی ورزشکاران رابطه معنیداري وجود دارد. روش این تحقیق میدانی و ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه مینهسوتا و مستندات کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال جمهوري اسلامی ایران بوده است، جهت انجام تحقیق، ابتدا نظریههاي مختلف رضایت شغلی و بحث انضباط کاري بررسی شده سپس تأثیر موضوع رضایت شغلی را بر میزان انضباط ورزشکاران در فدراسیون فوتبال جمهوري اسلامی ایران سنجیده و تیمهاي ورزشی را به مثابه یک سازمان پویا در نظر گرفتهایم و در نهایت فرضیه اصلی را با روش مذکور اثبات نمودیم. تحقیق حاضر از لحاظ مکانی در فدراسیون فوتبال جمهوري اسلامی ایران و در فاصله زمانی مهرماه تا ديماه سال 1391 به انجام رسیده و در کلیه رشتههاي ورزشی قابل بسط است.

رضایت شغلی، عوامل شخصیتی، انضباط اخلاقی