چکیده :

در حال حاضر، گردشگری نقش مهمی را در اقتصاد جهانی بازی می کند و ضرورت برنامه ریزی در این امر بيش از پيش نمايان مي گردد. یکی از مواردی که می تواند به امر برنامه ریزی در اين زمينه کمک شایانی نماید، شناخت و پهنه بندی زیست اقلیم یک منطقه یا کشور می باشد. امروزه مطالعات بيوكليماتيك انساني پايه و اساس بسياري از برنامه ريزي هاي عمران ناحيه اي، بویژه در زمينه مسائل شهري و سكونتگاهي، معماري و جهانگردي است. از آنجاییکه این پژوهش به منظور بررسی شرایط آسایش اقلیمی با بهره گيري از شاخص TCI در جهت برنامه ریزی توریسم در استان اصفهان تدوین یافته است،‌ بدين منظور ابتدا به بررسی موقعیت استان اصفهان به لحاظ جایگاه توریستی و جذابیت های توریستی آن پرداخته شده و سپس داده هاي مورد نياز (تابش،‌باد،‌رطوبت نسبي،‌دما،‌بارش) به صورت ميانگين ماهيانه از سايت هواشناسي اصفهان، اخذ و در ادامه داده هاي مفقوده با استفاده از نرم افزار SPSS بازسازي گرديده،‌ همچنين با استفاده از شاخص TCI و برآورد محاسبات لازم،‌ تحليل ها صورت پذيرفت و نمرات آسايش اقليمي براي تك تك ايستگاه هاي سينوپتيك(11 ايستگاه) براي تمامي ماه هاي سال محاسبه گرديد و در نهايت نمرات به دست آمده با دادن كدهاي مشخص به محيط GIS فراخواني و نقشه ها، با استفاده از روش ميانيابي Kriging براي تك تك ماه ها پهنه بندي گرديدند. نتایج حاکی از آن است که، شرایط ایده آل در ماه آوریل، به جز محدوده غرب و جنوب غرب استان در اکثر مناطق مشاهده می گردد و در ماه می نیز به جز گوشه غربی، شمال و شمال شرقی استان در مابقی مناطق وجود داشته و در ماه ژوئن نیز تنها در غرب و جنوب غرب حاکم بوده و در ماه سپتامبر نیز در محدوده مرکز و غرب استان و در ماه اکتبر به جز گوشه شمال غربی استان در مابقی مناطق این شرایط ایده آل وجود دارد و می توان گفت بهترین ماه به لحاظ حاکمیت شرایط ایده آل ماه اکتبر می باشد که اکثر مناطق استان را در بر دارد و سپس ماه آوریل می باشد که بیشتر مناطق استان در محدوده شرایط ایده آل قرار می گیرد. در نتیجه بهترین ماه برای گردشگران در استان اصفهان، اوایل بهار و اوایل پاییز می باشد.

کلید واژگان :

آسایش اقلیمی، گردشگری،TCI،پهنه بندی، اصفهان



ارزش ریالی : 500000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک