کاربرد روش استحصال زمین از دریا به شیوه خاکریزی و بهسازی آن با استفاده از روش تراکم دینامیکی

افزایش روز افزون جمعیت، پیشرفت تکنولوژی، توسعه و تحول شبکه ترانزیت و حمل و نقل کالا در دهه های اخیر نرخ تقاضا برای در اختیار گرفتن زمین های مناسب به منظور تسهیل، تسریع و گسترش هرچه بیشتر فعالیت های بشری را افزایش داده است. در این میان عرصه های ساحلی به دلایل متعددی چون تنوع اقلیمی، دسترسی ها و کاربری های قابل تعریف چندگانه و دیگر عوامل (سهولت و حجم حمل و نقل کالا، گردشگری، اقتصادی و ...) مورد توجه خاص قرار گرفته اند. از سوی دیگر، بشر در استفاده و ساخت وساز در زمینه های ساحلی علاوه بر محدودیت فضا با مشکلات دیگری نظیر خصوصیات ژئوتکنیکی ضعیف نظیر خاک نرم، ریزشی و... خصوصا در زمین های استحصال شده (طبیعی یا مصنوعی) از دریا روبرو شده است. استحصال زمین از دریا با مقاصد متنوعی از جمله گسترش خشکی جهت جبران کمبود اراضی، ساخت و توسعه تاسیسات و ابنیه بندری (در بخش دریا و خشکی آن) انجام می پذیرد. در این تحقیق ابتدا روش های استحصال زمین از دریا و سپس روش ها و تکنولوژی های بهسازی این زمین ها مورد بحث قرار گرفته اند. سپس به صورت موردی یکی از سواحل شمالی خلیج فارس واقع در محدوده پروژه بندر پتروشیمی پارس (عسلویه) که به دلیل نزدیکی به منابع نفت و گاز جهت احداث سازه های پتروشیمی و محدودیت زمین، توسعه پروژه را ناگزیر به استحصال زمین از دریا نموده است، مورد مطالعه قرار گرفته و با لحاظ نمودن قیود مهندسی، اقتصادی، اجرایی و تکنولوژی بومی برای این منطقه، بهسازی به روش تراکم دینامیکی مورد مطالعه قرار گرفته است.

استحصال زمین از دریا، بهسازی، استحصال به شیوه خاکریزی، تراکم دینامیکی، گسترش خشکی