دوره فقر و عوامل مؤثر بر آن: شواهدي از دوره فقر مددجويان كميته امداد امام خميني (ره)

سند چشم‌انداز كميته امداد امام خميني (ره) در افق 1404 يكي از ويژگي‌هاي اساسي اين نهاد را توانمندسازي محرومين و زدودن فقر با تأكيد بر مناعت طبع و خود اتكايي قلمداد نموده است. اين در حالي است كه در ميان معيارهاي متفاوتي كه براي تقسيم جوامع به توسعه‌يافته، در حال توسعه و يا كمتر توسعه‌يافته، به كار گرفته مي‌شود، بي شك وضعيت زندگي كه تجلي آن در شاخص فقر تداعي مي‌شود معياري پذيرفته شده در تمامي جوامع است. فقر با همه ابعاد از زاويه ديگري نيز قابل بررسي بوده و آن دوره‌اي است كه يك فرد يا خانواده در شرايط فقر قرار گرفته و به عبارتي خود را فقير مي‌پندارد. از اين رو در ادبيات توسعه علاوه بر فقر و خط فقر، دوره فقر نيز مفهومي است كه تنها در دهه‌هاي اخير به ادبيات اين حوزه اضافه شده ‌است و از اين رو، مطالعات اين حوزه نيز چندان گسترش نداشته‌ است. بر اين اساس، اين مقاله مي‌كوشد تا قدم‌هاي نخستين را در راستاي شناسايي دوره فقر و عوامل مؤثر بر آن در اقتصاد ايران برداشته و تأكيد خود را بر بررسي اين موضوع در كميته امداد و با تأكيد بر مددجويان كميته امداد شهرستان مهريز استان يزد قرار داده‌ است. با استفاده از روش تحقيق همبستگي و مدل اقتصادسنجي حداقل مربعات معمولي (OLS) براي دوره نه ساله 1382-1391، نتايج اين مطالعه نشان داده است كه دوره فقر متغيري قابل تخمين بوده و به ويژگي‌هاي كيفي مددجويان بستگي دارد. اين يافته از نظر سياست‌گذاري مي‌تواند زمينه را براي بازشناسي عوامل مؤثر بر دوره فقر و نيز نحوه كاهش آن فراهم نمايد.

دوره فقر، کمیته امداد امام خمینی، فقر