رونق اقتصادی، بازار کار و طلاق شواهدی از مناطق ایران طی دوره‌ی 90-1384

طلاق در واقع یکی از انواع آسیب‌های اجتماعی محسوب می‌گردد که امنیت خانواده را تهدید می‌نماید. آمارهای موجود نیز نشان‌دهنده‌ی آن است که با وجود تمام فرهنگ‌سازی‌ها و برنامه‌ریزی‌هایی که برای افزایش ازدواج و پیشگیری از طلاق صورت می‌گیرد، نرخ طلاق همچنان در کشور روند صعودی داشته است. اگرچه برای بررسی علل این موضوع دلایل متعدد اجتماعی ارائه شده اما، بررسی دلائل اقتصادی احتمالی مؤثر بر طلاق، کم‌تر مورد توجه قرار گرفته و این در حالی است که مطالعات موجود در جهان، تأثیر عوامل اقتصادی بر طلاق را تأثیری معنی‌دار نشان داده‌اند. از میان عوامل اقتصادی مؤثر بر طلاق، بازار کار و شاخص‌های آن به صورت ویژه مورد توجه محققین این حوزه قرار گرفته است. از این‌رو، هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر رونق اقتصادی، تجلی یافته در توسعه‌ی بازار کار، بر نرخ طلاق می‌باشد. برای بررسی توسعه‌ی بازار کار نیز از شاخص‌های چهارگانه‌ی نرخ بیکاری، نرخ اشتغال ناقص، سهم اشتغال بخش صنعت و نرخ مشارکت اقتصادی زنان در مناطق ایران استفاده گردیده و برای تخمین روابط، روش اقتصادسنجی پانل دیتا به کار گرفته شده است. نتایج این بررسی حاکی از آن است که متغیرهای نرخ اشتغال ناقص، سهم اشتغال بخش صنعت و نرخ مشارکت زنان به صورت منفی و متغیر نرخ بیکاری به صورت مثبت نرخ طلاق را تحت تأثیر قرار داده‌اند. این در حالی است که رابطه‌ی متغیر سهم اشتغال بخش صنعت و نرخ طلاق معنی‌دار نبوده است. از نظر سیاست‌گذاری ایجاد فرصت‌های شغلی به منظور کاهش نرخ بیکاری و نیز فراهم‌سازی زمینه‌های مناسب جهت افزایش اشتغال زنان می‌تواند امنیت خانواده‌ها را افزایش و با تأکید این پژوهش نرخ طلاق را کاهش دهد.

رونق اقتصادی، بازار کار، نرخ طلاق