چکیده :

سند ملی توسعه استان سمنان توسعه بخش گردشگري با تاکید بر اکوتوریسم و حفاظت از میراث تاریخی و طبیعی استان را به عنوان یکی از اهداف اساسی بلند مدت توسعه این استان ترسیم نموده و علاوه بر آن، بهره گیري مناسب از جاذبه هاي فرهنگی، طبیعی، تاریخی و حیات وحش را به عنوان یکی از راهبردهاي بلند مدت توسعه صنعت گردشگري در این استان قلمداد نموده است. هم چنین و در همین سند، استان سمنان در نظر داشته است تا تعداد مراکز، کانون ها و قطب هاي جهانگردي تجهیز شده و نیز بناهاي مهم تاریخی و فرهنگی تعمیر و ساماندهی شده را از 23 مورد در سال 1383 به 43 در سال 1388 افزایش دهد. این نیز، بدان دلیل است که انتظار می رود وجود چنین مراکز و کانون هایی بتواند زمینه را براي جذب گردشگران به این شهرستان فراهم نماید. با این وجود، شواهد موجود 1375 در شهرستان شاهرود به عنوان اساسی ترین قطب گردشگري استان نشان دهنده کاهش اهمیت مراکز - در دوره زمانی 92 گردشگري این شهرستان است. چه آن که، تعداد بازدیدکنندگان از مراکز این شهرستان از 6000 نفر در سال 1375 پس از افزایشی حدوداً 33 درصدي در سال 1380 ، مجددا به شدت کاهش یافته و به رقم 5000 در سال 1392 رسیده است. بر این اساس به نظر می رسد شهرستان شاهرود نتوانسته است هم سو با توانمندي هاي بخش گردشگري به جذب گردشگران اقدام نموده و از این رو بازنگري در سیاست هاي بخش گردشگري آن از هر حیث ضروري است.

کلید واژگان :

شاهرود، بخش گردشگري، موزه و بناهاي تاریخی.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک