اشتقاق پسوندی در زبان لاری: کاربردها و محدودیت ها.

زبان الری یکی از زبانهای ایرانی میانه است که در مناطق الرستان و المرد در استان فارس، مناطقی از استان هرمزگان و برخی از کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس تکلم میشود. در این مقاله به روش توصیفی - تحلیلی برآنیم تا اشتقاق پسوندی را در زبان الری بررسی کنیم. پسوند عنصر زبانی وابسته یا مستقل است که به انتهای ریشه افزوده میشود و با ایجاد تغییر در حالت و معنی، ساختاری مشتق بوجود میآورد. این پسوندها در واقع همان تکواژهای اشتقاقی هستند که دارای طبقهای باز میباشند، از نظر ساختاری وابسته بوده و از نظر کارکرد نیز واژهای جدید میسازند. نتایج تحقیق نشان میدهد که پسوندهای اشتقاقی در زبان الری از طبقهی بستهای برخورداند و ساختار »صفت بیانی + فعل ساده« جایگزین کاربرد این نوع وندها در زبان فارسی میشود. همچنین بیشترین کاربرد اشتقاق پسوندی در زبان الری به کلماتی مرتبط میشوند که از زبان فارسی قرض گرفته شدهاند.

زبان لاری، اشتقاق پسوندی، پسوندواره، تکواژ اشتقاقی