مدیریت یکپارچه منابع آبی با تمرکز بر شاخصه آب مجازی در راستای توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی: تهران)

برنامه ریزی شهری با شکل گیری هسته های اولیه زندگی شهری با محوریت منابع آب به وجود آمد. در عصر حاضر به دلیل رشد تصاعدی و صنعتی شدن جوامع انسانی، شهرها تبدیل به سطوحی غیر قابل نفوذ(مسکن، خیابان ها و...) شده اند. درست است که شاید توسعه شهری به همراه داشته اند، اما بر سیستم های هیدرولوژی و منابع آبی تأثیرگذار بوده و از احیای مجدد آن ها جلوگیری به عمل آورده وآلودگی هایی نیز به همراه داشته اند. بنابراین امروزه شهرها نیازمند مدیریت یکپارچه منابع آبی هستند تا بتوانند با مدیریت صحیح منابع آبی مشکلات و مسائل بحران آب را به تعویق بیاندازند و با معرفی مباحث جدیدی چون آب مجازی و منابع آبی غیر متعارف(استفاده مجدد از پساب و رواناب های شهری) مسائل و مشکلات شهرها را در رابطه با آب کاهش داده و مدیریت نمایند.از آنجایی که آب دارای نقش اجتماعی، اقتصادی و به خصوص زیربنایی و استراتژیک در جوامع بشری دارد، در این مقاله مدیریت یکپارچه منابع آبی به کمک شاخصه آب مجازی در جهت دستیابی به توسعه پایدار شهری به عنوان هدف اصلی پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفته است.

برنامه ریزی شهری، مدیریت یکپارچه منابع آبی، آب مجازی، توسعه پایدار شهری.