یکی از عوامل بقای بنگاه در صنعت، فعالیت بنگاه در حداقل اندازه‌ی کارآ است. حداقل اندازه کارآ به سطحی از تولید و اشتغال اطلاق می‌شود که در آن منحنی هزینه متوسط بنگاه در حداقل خود قرار دارد. لازم به ذکر است که اندازه بهینه برای صنعت محاسبه شده و برای بنگاه تحلیل می‌شود. براین اساس اگر بنگاه هنگام ورود به صنعت اطلاعاتی درباره‌ی اندازه بهینه آن صنعت در اختیار داشته باشد می‌تواند با رعایت این اندازه بهینه وارد صنعت شده و احتمال خروج خود از صنعت را تا حد زیادی کاهش دهد. بر این اساس موضوع اندازه بهینه صنعت و مفاهیمی مانند ظرفیت‌های تولیدی رها شده و توانایی بالقوه تولید، از موضوعات کلیدی مورد بررسی در این پژوهش است. این پژوهش نیز با تاکید بر شناخت اندازه بهینه صنعت تولید ماشین‌آلات مولد، انتقال برق ودستگاه‌های برقی طبقه‌بندی نشده در جای دیگر طراحی شده است. برای محاسبه حداقل اندازه کارآ از دو روش میانگین وکومانور-ویلسون و دو معیار تولید و اشتغال استفاده شده است. داده‌های این پژوهش نیز داده‌های جمع‌آوری شده توسط مرکز آمار ایران طی سال‌های 1375 تا 1384 است.
کلید واژگان :اندازه بهینه، حداقل اندازه‌کارآ، روش کومانور-ویلسون، صنعت تولید ماشین‌آلات مولد، انتقال برق و دستگاه‌های برقی طبقه‌بندی نشده در جای دیگر
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک