تاثیر تمرین بدنی و تصویر سازی درونی و بیرونی بر چرخش ذهنی

هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین بدنی و تصویر سازی درونی و بیرونی بر چرخش ذهنی دانش آموزان بود. بدین منظور تعداد 57 نفر از بین دانش آموزان پایه ششم ابتدایی به عنوان نمونه آماری انتخاب و به روش تصادفی در سه گروه تصویر سازی درونی، تصویر سازی بیرونی و تمرین بدنی در گروه های 19 نفره و بدون گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار اندازگیری استفاده شده در این پژوهش، آزمون توانایی تصویر سازی بینایی و جنبشی (MIG-2) برای اندازگیری تصویر سازی درونی و بیرونی، آزمون چرخش ذهنی (MRT ) جهت ارزیابی چرخش ذهنی دانش آموزان و برنامه آموزش پرتاب آزاد بسکتبال برای اجرای پرتکل تمرینی. ابتدا از هر سه گروه آزمون چرخش ذهنی پترز و همکاران(1995) گرفته شد، سپس گروه های سه گانه در سه هفته و هفته ای 3 جلسه در یک دوره برنامه آموزش پرتاب آزاد بسکتبال البته با شیوه ای مختص به هر گروه شرکت کردند. پس از اتمام جلسات آموزش، پس آزمون از هر سه گروه گرفته شد. برای بررسی تفاوت در نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه ها از تحلیل واریانس یکراهه(ANOVA) و برای بررسی تفاوت چرخش ذهنی بین گروهی از آزمون t استفاده شد. یافته ها تفاوت معناداری در نمرات پس آزمون نسبت به پیش آزمون در هر سه گروه آزمایش نشان داد که این معناداری در گروه تصویر سازی درونی بیشتر بود. مطالعه حاضر حاکی از تاثیر برنامه آموزش پرتاب آزاد بسکتبال بر توانایی چرخش ذهنی بود که تاثیرات برنامه مداخله حرکتی بر توانایی های فضایی و شناختی را نشان می دهد.

چرخش ذهنی، تصویر سازی درونی و بیرونی ، تمرین بدنی، پرتاب آزاد بسکتبال