این نوشتار بر آن است که نغمه و آهنگ واژگان را در تاریخ جهانگشای جوینی ،که سبک هنری نویسندهی آن است، معرفی کند. اهمیت این کتاب به عنوان یکی از شاهکارهای بدیع نثر فنی قرن هفتم؛ علاوه بر جنبهی تاریخی به لحاظ ساختار بدیع است. با وجود وجوه مشترک در نثر فنی و مصنوع، توجه و اصرار نویسنده در آراستن سخن به بدیع لفظی و برجستگی خاص با آوردن سجع، جناس، موازنه و ... در مقایسه با آثار معاصرانش صاحب سبکی فردی است. در این مختصر؛ صنایع ادبی پرکاربرد در تاریخ جهانگشای جوینی که عوامل سازندهی آن مبتنی بر تکرار واج است، بررسی شده است. تمام آرایههای لفظی، انواع جناس و ... بر مبنای تکرار واجهاست که نویسنده با رعایت قواعد و قوانین کتب بلاغی تنها به قصد زیور و زینت کلام به کار نگرفته بلکه با ایجاد موسیقی کلام به القای بهتر معنی پرداخته است و گاهی معنی را فدای لفظ کرده است.
کلید واژگان :عطاالملک جوینی، آرایههای لفظی، تاریخ جهانگشای جوینی، جناس
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک