هنجارگریزی در اشعار علی موسوی گرمارودی

این مقاله به شناخت انواع هنجارگریزی که یکی از موثرترین روش‏های برجستگی زبان است می‏پردازد. هدف آن تبیین انواع هنجارگریزی در اشعار موسوی گرمارودی، از شاعران ادبیات مقاومت است تا از این طریق دریابیم شاعر تا چه اندازه با این شگردها در بخشیدن انسجام به شعر، تقویت بعد موسیقیایی و تاثیرگذاری عمیق‏تر موثر بوده است. یافته‏های این پژوهش که با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی و با استناد از روش کتابخانه‏ای انجام گرفته است، نشان می‏دهد که موسوی گرمارودی در اشعارش از انواع هنجارگریزی بهره برده است. یکی از هنجارهایی که در اشعارش کمتر دیده می‏شود، هنجارگریزی گویشی است. هنجارگریزی معنایی به صورت گسترده در انواع(تشبیه، تشخیص، استعاره، حس‏آمیزی، تصاویر پارادوکس) در اشعار او نمود دارد. هنجارگریزی زمانی در حوزه‏ی نحو و واژگان بسامد بالایی دارد. همچنین شاعر در حوزه‏ی آوا، واژگان و نحو دست به هنجارگریزی زده است.

موسوی گرمارودی، هنجارگریزی، هنجارگریزی واژگانی، زمانی و معنایی