مطالعه رابطه بین کیفیت تدریس استادان دانشگاه و روحیه علمی دانشجویان

هدف اصلي پژوهش حاضر، شناسایی رابطه بین کیفیت تدریس استادان دانشگاه و روحیه علمی دانشجویان بوده است.پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و از حیث روش توصيفي از نوع همبستگی بوده است، جامعة آماري شامل كليه دانشجويان مقطع كارشناسي دانشگاه مازندران بوده كه از ميان آنها دانشكده هاي علوم انسانی، حقوق و علوم سیاسی، علوم پايه، و هنر و معماری تعيين شدند. از اين تعداد بر اساس جدول مورگان و کرجسی 375 نفر از طريق نمونه گيري طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های پزوهش از دو پرسشنامه کیفیت تدریس سراج و پرسشنامه محقق ساخته روحیه علمی، استفاده گردید. اطلاعات به دست آمده در اين پژوهش از طریق نرم افزارspss16 و با استفاده از شاخص های آماری فراوانی، ميانگين، انحراف معيار، همبستگی پیرسون و رگرسیون، تجزيه تحليل شد. اهم نتايج پژوهش حاكي از آن بود: 1- عملكرد استادان دانشگاه مازندران در دانشکده های مورد بررسی، از نظر به كارگيري معيارهاي مربوط به طرح درس،اجرای تدریس و ارزشيابي، در حد نسبتا" مطلوب و در معيار روابط بين فردي، درحد مطلوبي بود. 2- سطح روحیه علمی دانشجویان در حیطه های نوآوری در فکر و عمل و خلاقیت، منتقد بودن به کار خود و دیگران و گفتگوی آزاد و منتقدانه در کلاس درس، احساس مسئولیت و روحیه مسئولیت پذیری، تمایل به انتقاد سازنده و احترام به آرا و افکار دیگران و علاقه به یادگیری مداوم در حد نسبتا" مطلوب و در حیطه تدریس برای توسعه قدرت تجزیه تحلیل، در سطح نسبتا" نامطلوبی بوده است، در واقع سطح روحیه علمی دانشجویان در هیچ یک از حیطه های مورد بررسی، در حد مطلوبی نبوده است. 3- بین به کارگیری همه معیارهای کیفیت تدریس توسط استادان با سطح روحیه علمی دانشجویان، رابطه معناداری وجود دارد. در مجموع نتایج بیانگر آن بودند که فاكتور کیفیت تدریس استادان قادر است با قدرت بالايي سطح روحیه علمی دانشجویان را پيش بيني نمايد. به بيان ديگر، کیفیت مطلوب تدریس استادان دانشگاه، می تواند عاملی تعیین کننده در پرورش و ارتقای سطح روحیه علمی دانشجویان، باشد.

کیفیت تدریس، استادان دانشگاه، روحیه علمی، دانشجويان