تعیین سهم متغیر اندازه عمق ترک در ترمیم ترک سطحی فولاد ساختمانی عمومی به روش جوشکاری با شعله گاز اکسی استیلن و پاشش پودر آهن خالص

بروز اشکال و آسیب در خطوط لوله سبب توقف واحدهای پایین دستی، مختل شدن فعالیتهای روزمره و یا تعطیلی فرآیند خواهد شد. اطلاع و آگاهی از وضعیت خطوط لوله در حال سرویس و نیز شناخت علت خرابی و سپس اقدام به موقع برای ایجاد تغییرات مناسب منجر به افزایش بهره‌وری می‌شود. یکی از اقدامهای مناسب، ترمیم آسیب ترک سطحی خطوط لوله فولادی به روشهای مختلف جوشکاری است. در تمام روشهای ترمیم برای دستیابی به خواص کششی فلز پایه، دو متغیر اندازه دهانه ترک و اندازه عمق ترک مشترک هستند. در این تحقیق، متغیر اول، اندازه عمق ترک و سایر متغیرها بهمراه خطا، متغیر دوم در نظر گرفته شده است. به این ترتیب، اثر اندازه عمق ترک در ترمیم ترک سطحی فولاد ساختمانی عمومی به روش جوشکاری با شعله گاز اکسی استیلن و پاشش پودر آهن خالص، ارزیابی شده است. نتایج آزمایش با استفاده از روش طراحی آزمایشات تاگوچی با یک فاکتور در یک سطح (ANOVA تک عامله) تجزیه و تحلیل شده است. بررسی و تحلیل نتایج نشان داده است که سهم متغیر اندازه عمق ترک در روش جوشکاری با شعله گاز اکسی استیلن و پاشش پودر آهن خالص برای دستیابی به استحکام تسلیم فلز پایه، استحکام کششی فلز پایه و ازدیاد طول نسبی فلز پایه به ترتیب برابر با 2/34، 6/14 و 5/91 درصد است. به این ترتیب برای دستیابی به استحکام تسلیم و استحکام کششی فلز پایه، مطالعه اثر اندازه عمق ترک به تنهایی کافی نیست اما برای دستیابی به ازدیاد طول نسبی فلز پایه، موثرترین متغیر (با 5/91 درصد سهم)، متغیر اندازه عمق ترک است.

تک عامله، روش تاگوچی، یک سطح