اين تحقيق با هدف شناسايي و رتبهبندي مؤلفه‌هاي ناکارآمدي شرکت‌هاي تعاوني استان يزد انجام مي‌گيرد. به اين منظور، اين مؤلفه‌ها، با توجه به مطالعات انجام شده و نظر خبرگان، در چارچوب معيارهاي نه‌گانه‌ي مدل تعالي سازماني، شامل پنج معيار توانمندساز و چهار معيار نتايج و در قالب يک پرسشنامه، استخراج گرديده است. سپس، با استفاده از روشهاي تحقيق ميداني از قبيل مصاحبه و پرسشنامه، مديران و کارکنان اين تعاوني‌ها به تعيين تأثير هر يک از مؤلفه‌هاي شناسايي شده مي‌پردازند و همزمان با استفاده از روشهاي بررسي مستندات به شناسايي عوامل مؤثر بر افزايش کارآمدي شركت‌هاي تعاوني با استفاده از مدل EFQM پرداخته مي‌شود. بعد از آن، با استفاده از تکنيک‌هاي آمار استنباطي و پارامتريك نسبت به سنجش تأثير يا عدم تأثير عوامل، بر کارآمدي خواهيم پرداخت، سپس با كمك تكنيك تحليل واريانس، يكساني تاثير عوامل بررسي گرديده و در نهايت با كمك تكنيك تصميم‌گيري چند معياره تاپسيس رتبهبندي خواهند شد. در پايان نيز بر اساس مدل‌هاي فوق راهکارهايي براي بهبود و حذف اين ناکارآمدي پيشنهاد مي‌گردد.
