چکیده :

كلود- لوي اشتروس يكي از ساختارگراياني است كه به صراحت خود را ساختار‌گرا خوانده است. ساختار‌گرايي در دهه‌ي 1960 بر پايه‌ي نظريه‌ي فرماليسم شكل گرفت. فرماليسمي كه فقط به صورت اثر و اجزاي سازنده‌ي آن توجه داشت. اما ساختار‌گرايي علاوه بر صورت و ساخت اثر به محتوا و معناي اثر هم توجه كرد. افرادي چون؛ ياكوبسن، موكاروفسكي، بارت، ژنت، اشتروس و ... ساختار‌گرايي را شكوفا نمودند. يكي از ركن‌هاي ساختار‌گرايي، نظريه‌ي تقابل‌هاي دوگانه اشتروس است. در نظريه‌ي او تقابل‌هاي دوگانه، ساختار مبناي همه‌ فرهنگ‌هاي انساني و همه روش‌هاي تفكر انساني است. در اين نظريه، آسان‌ترين روشي كه ذهن انسان تفاوت را درك مي‌كند در قالب مفاهيم متضاد است. در اين مقاله، برخي از مناظرات پروين اعتصامي بر اساس نظريه مذكور مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است. مناظره يكي از گونه‌هاي شعري است كه تقابل‌هاي دوگانه در آن به كار مي‌رود به ويژه در سروده‌هاي پروين اعتصامي به طور گسترده به كار رفته است كه در متن مقاله به همراه كاركرد زيباشناختي، آن‌ها را آشكار نموديم.

کلید واژگان :

ساختار‌گرايي، تقابل‌هاي دوگانه، مناظرات، پروين اعتصامي، اشتروس



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک