تاثیرات بافت فشرده ی معماری بر ایجاد دلبستگی مکانی (مورد پژوهی : روستای پالنگان)

دلبستگی به مکان، نقطه تلاقی عناصر کالبدی فعالیت¬ها و مفاهیم ذهنی نسبت به مکان است. این حس دلبستگی موجب تبدیل فضا به مکانی با ویژگی¬های حسی و رفتاری خاص برای افراد می¬شود. دلبستگی به مکان پیوندی میان شخص و محیط است که ابعاد آن وابستگی زیادی به مسائل اجتماعی دارد. از مهم¬ترین کارکردهای دلبستگی مکانی می¬توان به ایجاد امنیت در محیط، هدفمندی در اشخاص و ایجاد انسجام زمان اشاره کرد. پالنگان یکی از روستاهای پلکانی استان کردستان است که دارای بافت فشرده و ساختمان¬های منسجم می¬باشد، به طوری که بام یک خانه حیاط خانه دیگر می¬باشد. حال این¬که بافت فشرده روستا چه تاثیری می¬تواند بر ایجاد دلبستگی مکانی ساکنین منطقه داشته¬باشد؟ و یا عوامل موثر دیگر بر دلبستگی مکانی ساکنین چه چیز¬هایی هستند؟ سوالاتی است که در این پژوهش پاسخ داده می¬شوند. پژوهش مذکور با روش مطالعه نمونه موردی، مطالعات میدانی و مصاحبه حضوری با ساکنین بخش¬های دارای بافت فشرده و تحلیل آنها با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی انجام شده¬اند. در انتهای پژوهش تاثیرات مثبت و منفی بافت فشرده بر میزان دلبستگی مکانی تحلیل و بررسی شده و مورد ارزیابی قرار گرفته¬اند.

بافت فشرده، دلبستگی مکانی، پالنگان، روستای پلکانی