چکیده :

از مهمترین آلاینده‌های موجود در فاضلاب بیمارستانی از دترجنت‌ها می‌توان نام برد. به علت حجم بالای استفاده از دترجنت‌ها در شستشوی لباس‌ها، ملحفه و ...، میزان بالایی از این آلاینده در ورودی تصفیه‌خانه‌ها دیده می‌شود و این غلظت بالا خود موجب اختلال در روند تصفیه بیولوژیکی فاضلاب بیمارستانی می‌گردد، لذا حذف این مواد و جلوگیری از تخلیه آنها به محیط‌زیست امری ضروری می‌باشد. از جدیدترین تکنولوژی‌های تصفیه فاضلاب ترکیب سیستم‌های غشایی و بیولوژیکی است که از آن جمله می‌توان به بیوراکتورهای غشایی MBR (Membrane Bioreactor) اشاره کرد.MBR ، ترکیبی از فرآیند لجن‌فعال و جداسازی غشایی می‌باشد که تا به امروز از غشاهای میکرو و اولترا در این فرایند استفاده می‌شده است، اما در این تحقیقات از غشای نانو جهت حذف دترجنت‌ها استفاده گردید. در این تحقیقات تصفیه‌خانه فاضلاب بیمارستان بابل کلینیک به مدت بیش از دو ماه مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. جهت بهینه‌سازی راندمان این تصفیه‌خانه یک پایلوتMBR به حجم مفید 80 لیتر مورد بهره‌برداری قرار گرفت که از دو مدول غشایی Hollow Fiber با مساحت سطح 4 m2 و منافذ 20 nm در آن استفاده گردید. نرخ بار آلي ورودي به سيستم برابر با 3.6 Kg BOD/m3.Day است و فلاكس آن برابر 0.36 m3/m2.Day است. میزان حذف COD، BOD و دترجنت (از گروه ABS) در سیستم MBR بترتیب برابر 94، 95 و 96 درصد بوده است که این مسئله نشان‌دهنده کارایی بسیار خوب سیستم نانو فیلتراسیون بکار رفته در MBR می‌باشد.

کلید واژگان :

نانوفیلتراسیون، بیوراکتور غشایی، دترجنت، فاضلاب بیمارستانی.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک