بررسی طراحي الگوي کشاورزي ارگانيک کشت محصول برنج

در ايران نيز هر ساله به دليل استفاده از آبهاي آلوده و يا مصرف کودها و سموم شيميايي در توليد محصولات کشاورزي هزينه‌هاي اجتماعي- بهداشتي براي مصرف کنندگان محصولات کشاورزي و دولت، در حال افزايش است وبه علت عدم کنترل پساب‌هاي کشاورزي، کودها و سموم کشاورزي وارد رودخانه‌ها شده و ساکنان بسياري از شهر‌هاي کشور را تهديد مي‌نمايد. از سوي ديگر شواهد نشان مي‌دهند الگوي فعلي کشاورزي کشور نتوانسته است، آن چنان که بايد در بحث امنيت غذايي و حفظ محيط زيست موفق باشد. بنابراين ارائه الگويي از کشاورزي جهت جلوگيري از آلودگي‌هاي زيست محيطي ناشي از کشاورزي امروزه بيش از پيش احساس مي‌شود. لذا کشاورزي ارگانيک به عنوان يکي از مهمترين نظام‌هاي کشاورزي جايگزين براي توليد مواد غذايي سالم و بدون هرگونه مواد شيميايي مورد توجه است. در ايران طي چند سال گذشته به طور پراكنده در برخي نقاط محصولات ارگانيك کشت شده است که يکي از اين محصولات برنج مي‌باشد. تاکنون تلاش‌هاي کشاورزي در جهت توسعه، از طريق کاربرد تکنولوژي در جهت افزايش هرچه بيشتر کميت توليد بوده که با وقوع انقلاب سبز از سال 1950 ميلادي شروع شده و تاکنون ادامه داشته است. اما اين تلاش‌ها نتايج اميدوارکننده‌اي به همراه نداشته و حتي بحران‌هاي جديدي را به وجود آورده است. بحران‌هاي ناشي از مصرف بي‌رويه نهاده‌هاي شميايي مصنوعي، مسائل و مخاطرات فراواني را به دنبال داشته است. به عنوان نمونه هر ساله عليرغم مصرف سموم شيميايي در کشاورزي نه تنها خسارت‌ها کمتر نشده است بلکه سطوح الودگي افزايش يافته و فرايند توليد با مشکل مواجه شده است. در پژوهش حاضر با توجه به موضوع و اهداف پژوهش و مباحث نظري از روش توصیفی و تحلیلی مناسب استفاده شده است. همچنين از نظر هدف، از نوع تحقيقات کاربردی محسوب مي‌شود. هدف اصلي اين پژوهش مطالعه بررسی طراحي الگوي کشاورزي ارگانيک کشت محصول برنج وآثار اقتصادي اجتماعي آن بر کشاورزان توليد کننده در مناطق روستایی مطالعه و طراحي الگوي مناسب براي كشاورزي ارگانيك در سايت‌هاي كشت برنج است. انتظار مي‌رود پس از انجام اين تحقيق علاوه برطراحي الگو، شناختي از ويژگيهاي اقتصادي اجتماعي كشاورزان، موانع، مشكلات و چالشهاي موجود و شيوه‌هاي مناسب جهت تبديل به كشاورزي ارگانيك به وجود آيد.

طراحی و الگوی مناسب ، کشاورزی ارگانیک ، کشت محصول برنج