مطالعه تطبیقی عوامل موثر بر ارزیابی زنجیره تامین پایدار

امروزه هيچ شركتي نمي تواند از مديريت زنجيره ي تأمين چشم پوشي كند و انتظار بقا داشته باشد. زنجیره های تأمین حلقه های کلیدی هستند که ورودیهای سازمان را به خروجی های آن متصل می کنند. چالش های که این شبکه با آن مواجه است پیرامون کاهش هرینه ها، تضمین تحویل به موقع و کاهش زمان حمل و نقل به منظور عکس العمل بهتر به محیط کسب وکار است. اما از طرفی افزایش هزینه های زیست محیطی در این شبکه ها و رشد فشار مصرف کنندگان به منظور ارائه کالاهایی که از نظر زیست محیطی استاندارد باشند و از سوی دیگر آگاهی جامعه بیرونی و کارکنان شرکت از مسائل اجتماعی مرتبط با سازمان ها و ایجاد گروه هایی در حمایت از جامعه و افراد و افزایش مسئولیت اجتماعی سازمان ها و شرکت ها، موجب گردیده است که بسیاری از سازمان ها به سمت پایداری در زنجیره تأمین حرکت کنند. در مقاله حاضر، ضمن تعریف موضوع به مطالعه تطبیقی پژوهش های تجربی درزمینه عوامل موثر بر ارزیابی زنجیره تامین پایدار و تبیین وجوه مشترک نتایج این تحقیقات پرداخته شد و به عواملی چون: تامین کننده، هزينه، انعطاف پذيري، مشتري، فرآیند و زمان شده و نتیجه‌گیری گردید که این رویکرد سبب افزایش کارایی و کاهش هزینه ها می شود. صاحبان صنایع متعهد به تولید کالاهایی می شود که به محیط زیست آسیب نرسانند. این روند در تمام مراحل طراحی، تولید و توزیع محصول باید اجرا شود. بنابراين پایداری نه فقط به معنای داشتن مسئولیت اجتماعی، بلکه یک ستون ضروری مدیریت هوشمندانه است.

زنجیره تامین پایدار, ارزیابی, عوامل موثر, مطالعه تطبیقی