بررسی و بهبود زمان اجرای پروژه ها در چارچوب مهندسی ارزش با رویکرد MADM فازی( به انضمام مطالعه موردی)

تأخیر در زمان ساخت پروژه¬ها در شرکت¬های سازنده اسکلت ساختمانی و صنعتی و سازه¬های فلزی دلایل متعددی دارد که ناشی از عوامل داخلی و خارجی هستند. ما می¬بایستی تا آنجا که امکان دارد عوامل داخلی که قابل کنترل و برنامه ریزی هستند را کاهش دهیم و پروژه¬ها را در زمان معین به اتمام برسانیم. هدف از این مطالعه بکارگیری مهندسی ارزش در شرکت¬های سازنده سازه و ارائه یک مدل تلفیقی و ابتکاری در چنین شرکت¬هایی جهت کاهش زمان ساخت پروژه هاست. برای اینکار معیارهایی مدنظر قرار گرفت و گزینه هایی جهت بهبود انتخاب گردید. وزن دهی معیارها با رویکرد MADM فازی و انتخاب بهترین گزینه ها با استفاده از روش TOPSIS فازی انجام گرفت. در مدل پیشنهاد شده با بکارگیری چارچوب مهندسی ارزش و استفاده از نظرات جمع کارشناسان ، معیارهای " قابلیت اجرا بودن ، کم هزینه بودن و بازدهی بیشتر" را برای گزینه های پیشنهادی در نظر گرفت و از بین گزینه های ارائه شده مستخرج از سوابق پروژه¬ها که برای رفع مشکلات "تهیه نقشه های ساخت، تأمین متریال، پشتیبانی و انبار، برنامه ریزی تولید، برشکاری، ساخت و مونتاژ، و رنگ و سندبلاست" با اولویت بندی توسط روش TOPSIS فازی، پیشنهادات مربوط تهیه نقشه ها در اولویت اول قرار گرفت و با معیارهای تعریف شده بیشترین همخوانی را داشت و بیشترین وزن از لحاظ شاخص نزدیکی نسبی را به خود اختصاص داد. بنابراین این پیشنهادات در یک پروژه انتخابی اعمال گردید و نتایج آن قبل و بعد از اصلاح روش ها ثبت گردید . حاصل پیروی از مدل تلفیق ارائه شده کاهش چشمگیر واریانس مابین زمان برنامه ای و زمان واقعی اجرای پروژه بود که طبق گزارشاتی که از برنامه زمانبندی پروژه در نرم¬افزار MSP استخراج گردید این عقب¬افتادگی از برنامه از 18 درصد به 5/4 درصد کاهش یافت. همچنین مغایرت نقشه¬ها کمتر گردید و برنامه ریزی جهت ساخت به سهولت بیشتری به انجام رسید.

تأخیرپروژه، مهندسی ارزش، MADM فازی،‌ TOPSIS