یکی از راه هاي مناسب براي جلوگیري از آلودگی آب هاي زیر زمینی، شناسایی مناطق آسیب پذیر آبخوان و
مدیریت کاربري اراضی است. در دشت بهبهان، به دلیل رونق زیاد کشاورزي و استفاده بیش ازحد کودهاي
شیمیایی، مواد آفت کش، عمق کم سطح ایستابی، دفع نادرست فاضلاب شهري و روستایی احتمال آلودگی
آبخوان وجود دارد، به همین منظور، جهت پتانسیلیابی آلودگی منابع آب زیرزمینی در دشت بهبهان از دو روش
و به وسیله تحلیل حساسیت تک GIS استفاده شد. سپس با استفاده از تکنیک هاي SINTACS و DRASTIC
پارامتري، میزان تأثیرگذاري پارامترهاي به کار رفته در روش هاي مذکور، بر آسیب پذیري آبخوان دشت بهبهان
بررسی شد. نتایج حاصله بیانگر آن است که پارامتر عمق تا سطح ایستابی مهمترین عامل تأثیرگذار بر آسیب
پذیري آبخوان منطقه مورد مطالعه می باشد. به طور کلی نتایج تحلیل حساسیت تک پارامتري هر دو روش
نشان داد که وزن موثر و تئوریک پارامترهاي به کار رفته، کاملاً بر هم منطبق نیستند و در بعضی موارد تفاوتهاي
قابل توجهی با هم دارند.
