تاثیر روشهای فعال تدریس و رسانه های تعاملی، بر علاقمند دانش آموزان به درس قرآن

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر روشهای فعال تدریس و رسانههای تعاملی، بر علاقمند دانش آموزان به درس قرآن بود که به روش اقدام پژوهشی انجام شد. پس از ارائهی راهکارهایی را با کمک کتابها، مجلات، مقالات و تجربهی همکاران ارائه گردید که این راه حلها توسط افراد با تجربه و خبره مورد نقد و بررسی قرار گرفت. راهکارهایی مناسب انتخاب و اجرا شد که شامل: روشهای فعال تدریس، استفاده از تشویق، استفاده از ابزار مناسب، استفاده از محتوای هوشمند، برگزاری مسابقهی قرآنی، برگزاری جشن قرآن، دادن مسئولیت به دانش آموزان، برگزاری آموزش خانواده مستمر و تعامل بیشتر با خانوادهها، استفاده از گروهبندی و آموزش از طریق هم گروهها و شرکت دادن دانش آموزان در مراسم صبحگاهی و تشویق آنها، دفترچه ارتباط، محافل انس با قرآن. بعد از اجرای راه حلها در طی چند ماه و حوصله و صبوری فراوان دوباره از طریق مشاهدهی منظم، مصاحبه، پرسش نامه متوجه شدم که دانش آموزانم علاقهی بسیار به درس قرآن پیدا کرده و با علاقه و مشتاقانه این درس را مطالعه کرده و در ارزشیابیها به نتیجهی مطلوب رسیدند. در پایان این نتیجه به دست آمد که کودکان را باید همان سنین کودکی و سالهای اول دورهی ابتدایی با قرآن و پیامهای آن آشنا ساخت و بستری مناسب در این زمینه برای آنان فراهم کرد که میتوان در این راستا از ابزارها و روشهای مناسب که ذکر شد استفاده کرد.

روشهای فعال تدریس، رسانه های تعاملی، درس قرآن.