در مطالعات ژئومورفولوژي شكل‌هاي سطح زمين منعكس‌‌كننده فرآيندها و سيستم‌های فعال می باشند. بررسي ساختار عملكرد اين سيستم‌ها، امكان دستيابي به گذشته آن‌ها و ترسيم روند تحول آينده آن‌ها را هموار مي‌سازد. آثار و شواهد تغييرات اقليمي دوره كواترنر كه مهمترين آن‌ها آثار يخچالي است، پديده‌هاي گوناگون ژئوموفولوژيكي را در سطح زمين برجاي گذاشته‌اند كه با توجه به آن‌ها مي‌توان شرايط اقليمي گذشته را بازسازي كرد(رامشت و كاظمي، 1386). در اين پژوهش اقدام به بررسي فرسايش يخچالي در دامنه شمالي قله دماوند و تأثير آن بر ناپايداري دامنه به ويژه ریزش نمودهایم(شکل شماره1). قله دماوند درمحدوده جغرافيايي ً05 َ57 ْ35 شمالي و ً34 َ06 ْ52 شرقي قراردارد و يخچال‌های آن در ارتفاع 5000 تا 5500 متري قله قرار دارند. قله دماوند روي يك پايه رسوبي ايجاد شده است. اين پايه رسوبي از سنگ‌هاي پالئوزوئيك و مزوزوئيك (به طور عمده آهك ژوراسيك) تشكيل شده و حدود 4000 متر از سطح دريا ارتفاع دارد.
کلید واژگان :دماوند، فرسایش یخچالی، حرکات دامنه ای
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک