بررسی مدل های ارزیابی کیفیت در نظام آموزشی فنی و حرفه ای کشور

مفهوم کیفیت در بسیاری از بخش¬های جامعه توجه زیادی به خود معطوف کرده است و مراکز آموزش¬ فنی¬و¬حرفه¬ای نیز از این قاعده مستثنی نیستند. مراکز آموزش فنی¬و¬حرفه¬ای، مراکزی برای یادگیری و تولید دانش از طریق آموزش و فعالیت¬¬های مهارتی هستند. بنابراین، این مراکز باید آموزش با کیفیت بالا را متناسب با نیاز مشتریان خود فراهم نمایند به طوری که علاوه بر، برآورده کردن نیازها و انتظارات مشتریان، به رشد اقتصادی جامعه کمک کنند. بنابر دیدگاه متخصصان کیفیت، اندازه¬گیری رضایت مشتریان در مراکز آموزش فنی¬و¬حرفه¬ای بزرگترین چالش¬ها در بهبود کیفیت است. این پژوهش با هدف بررسی مدل¬های ارزیابی کیفیت در آموزش¬های فنی¬و¬حرفه¬ای بر اساس نیاز صنایع و ارائه راهکارهایی جهت رفع موانع پیش روی آن در مرکز فنی¬وحرفه¬ای شهرستان شاهین¬شهر انجام شد. روش کار از نوع پیمایشی و از لحاظ هدف، کاربردی است. جامعه آماری 200 نفر از کارآموزان مرکز آموزش فنی¬وحرفه¬ای شهرستان شاهین¬شهر و 200 نفر از افراد آموزش¬دیده در صنایع می¬باشند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده حجم نمونه هر آزمایش 200 نفر تعیین شد. داده¬های این تحقیق با استفاده از پرسش¬نامه¬های ساخته شده توسط محقق گردآوری شده¬اند که روایی آن مورد تایید متخصصان بوده و ضریب پایایی آن 86 درصد بدست آمده است. تحلیل داده¬ها توسط نرم افزار spss و روش t تک نمونه¬ای صورت گرفته است. نتایج تحقیق نشان می¬دهد که ارتباط مثبتی بین کیفیت آموزش¬های فنی¬و¬حرفه¬ای و موفقیت آموزش دیدگان در ورود به صنایع می¬باشد. این ارتباط نشان می¬دهد بالا بردن کیفیت آموزش¬های فنی¬و¬حرفه¬ای و تمرکز روی آموزش¬های موردنیاز صنایع سازمان را تا حد قابل توجهی در نیل به اهداف خود از جمله: اقتصاد مقاومتی، کارآفرینی، اشتغال¬زایی، راه انداختن چرخه صنعت کشور و دست¬یابی به خودکفایی موفق خواهد کرد.

ارزیابی، کیفیت، مدل، آموزش های فنی و حرفه ای، صنایع