بررسي عوامل تاثير گذار بر پذيرش مديريت بانكداري الكترونيكي

پيشرفت هاي تكنولوژي چهره جهان را دگرگون ساخته است. در طول دو دهه گذشته صنعت بانكداري براي استفاده از فناوري سرمايه گذاري هاي زيادي انجام شده است. در پاسخ به قوانين جديد، رشد شبكه هاي جهاني و افزايش سطح (IT) اطلاعات درآمدها صنعت بانكداري تكنولوژي هاي جديدي را با عنوان بانكداري الكترونيكي با هدف دستيابي و حفظ مزيت هاي استراتژيك به كار مي گيرد. بانكداري الكترونيكي به فعاليت هاي مالي گفته مي شود كه با استفاده از تكنولوژي الكترونيكي انجام مي گيرد. بانكداري الكترونيكي به بانك ها اين فرصت را مي دهد تا به نيازهاي متفاوت مشتريان در مكان هاي گوناگون به صورت همزمان پاسخ گويند. عليرغم ظهور اين سيستم هاي تكنولوژي در بانكداري، پذيرش اين تكتولوژي ها از طرف مشتريان دچار نوعي عقب به همين .(Flavian, et al., افتادگي بوده و ميزان رشد افراد استفاده كننده از اين خدمات در حد انتظار نمي باشد ( 2004 منظور، هدف اين مقاله بررسي دلايل مقاومت مشتريان در برابر استفاده از بانكداري الكترونيكي مي باشد. در اين مقاله مدلي براي پذيرش تكنولوژي به صورت خاص در صنعت بانكداري الكترونيكي معرفي مي گردد. اين مطالعه چهار عامل خود كارآمدي كامپيوتري افراد، آموزش در بانكداري الكترونيكي، سهولت درك شده بوسيله افراد در استفاده از تكنولوژي بانكداري الكترونيكي، مركز كنترل و ميزان تاثير آنها بر پذيرش و استفاده از بانكداري الكترونيكي را مورد بررسي قرار مي دهد. در ادامه نقش و تاثير متغيرهاي سن و جنس بر اين چهار عامل مورد كاوش قرار مي گيرد. نتايج اين تحقيق مي تواند مديران را در شناسايي عوامل تاثير گذار بر پذيرش و استفاده از بانكداري الكترونيكي ياري نموده و مسيري را براي تحقيقات آينده فراهم آورد.

بانكداري الكترونيكي، پذيرش، فناوري اطلاعات