چکیده :

توسعه اقتصادي عبارت است از حركت يك سيستم یک پارچه اجتمـاعي جامعه بـه سـمت پیشرفت می باشد، درتوسـعه اقتـصادي روش های توليـد، توزيـع محصولات، حجم توليـد ،تغييـرات در سـطح زنـدگي اقشار جامعه، نهادهـاي اجتماعي ، سياستها اقتصادی وتجربه دولت ها نيز مورد توجه می باشد. برای بهبود این شاخص ها روی نرخ های تورم ،بیکاری ورشد اقتصادی برنامه ریزی توسعه اقتصادی معمولا پنج ساله دولت ها تدوین و اجرایی می کنند، تا شاخص های اقتصادی محقق یابد که دراین تحقیق بااستفاده از شاخص های بانک مرکزی ،کتابخانه ای واینترنتی وعملکرد اقتصادی کره جنوبی بعداز جنگ بین دوکره و اقتصاد ایران قبل از انتقلاب وبعداز انقلاب مورد بررسی قرار گرفته است . یافته ها: هردو کشور ایران وکره جنوبی به عنوان دوکشور در حال توسعه با ناملایلات اقتصادی ،جنگ ،استعمار ورکود شدید وبالا بودن تورم مواجهه بودند ولی ازنظر نیروی انسانی ،امکانات اقلیمی ،منابع غنی نفتی ،منابع طبیعی وشرایط و قابلیتهای کشاورزی ،توسعه،دسترسی به آبهای آزاد ومساحت از امکانات توسعه بهتری نسبت به کره جنوبی برخوداربود .نتیجه : میانگین نرخ تورم قبل از انقلاب از سال1316 (ه ش)که لغایت 1356 (ه ش)حداکثر 99/11 درصد بوده است . میانگین نرخ تورم بعد از انقلاب سال(ه ش)1357 لغایت 1395 (ه ش)به 47/19درصد بوده است و میانگین نرخ رشداقتصادی ونرخ بیکاری طی سال های 1362تا 1395به ترتیب 1/5درصد و 5/11درصدبود. میانگین نرخ تورم در کره جنوبی طی سال‌های (1346تا1396بالغ بر، 64/ 7 درصد بود.نرخ بیکاری از سال 1951تا1990از 4/9به 2/1 کاهش ورشد اقنصاددی از منفی 6 به9/12درصد رسیده بود.بنابراین عملکرد دولت های کروه جنوبی نسبت به دولت های قبل وبعداز انقلاب بهتر بوده است .

کلید واژگان :

توسعه اقتصادی،کره جنوبی،ایران قبل از انقلاب،ایران بعد از انقلاب



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک