چکیده :

موضوع: تفاوت بین قدرت ماهیچه‌ها و توان اندام تحتانی، یکی از عوامل سقوط سالمندی است. عدم تقارن قدرت عضلات اندام تحتانی با افزایش سن،افزایش می یابد. هدف: هدف از انجام اين پژوهش ارزيابي تفاوت حجم و شدت فعاليت بدني (PA) در زيرگروه زناني است كه کم و بیش در معرض خطر سقوط ( با یا بدون عدم تقارن قدرت بازکننده های اصلی زانوی اندام غالب و یا غیر غالب) قرار دارند. روش ها: داده های آماری از 48 زن (با مشخصات سن 5/3 ± 4/55 سال،وزن 4/13 ± 6/75 کیلوگرم، قد 8/4 ± 65/1 متر،شاخص توده بدنی 5/4 ± 7/27 کیلوگرم بر مترمربع) شرکت کننده در مطالعه فراهم شده است. آزمودنی ها براساس معیار عدم تقارن ماهیچۀ چهارسر ران بیش از 15 درصد، به گروه‌های داری عدم تقارن کم و دارای عدم تقارن بالا تقسیم شدند. گشتاور محدوده ی حداکثر انقباض عضلات بازکننده ی زانو با دینامومتر ایزو کینتی (IsoMed 2000) در موقعیت نشسته و در سرعت زاویه 180 درجه برثانیه به توان منهای یک مورد ارزیابی قرار گرفت. ورزش طی 7 روز متوالی با استفاده از گام شمار (Yamax SW-700) و پرسشنامه فعالیت فیزیکی بین المللی (IPAQ) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: تفاوت‌های قابل‌توجه آماری در گروه‌های مطالعه تنها از نظر خودگزارشی شدت ورزش یافت شد (۰/۶ d =، ۰/۰۴ p =). تفاوت‌های موجود بین گروه‌های در خصوص شدت متوسط ورزش و پیاده‌روی قابل‌توجه نبودند. همچنین تفاوت معنی‌داری در تعداد گام‌های روزمره اندازه‌گیری شده وجود نداشت. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که از ‌نظر عدم تقارن قدرت عضلات بازکننده ی زانو به عنوان فاکتور مرتبط با سقوط زنان میانسال، شدت می‌تواند ویژگی‌های مهمی برای PA باشد. این پیشنهاد می تواند در برنامه های تمرینی میانسالی مورد توجه قرار گیرد.

کلید واژگان :

اوج گشتاوری، بی تحرکی، تفاوت دوطرفۀ بدن، ماهیچه چهارسر



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک