تغافل، موتیف برجستة اشعار غنايي وحشی بافقی

با مطالعۀ غزلیّات وحشی بافقی متوجّه نکتة تقریباً پر بسامد و مضمون¬ساز ِبرخورد شگفت¬انگیز و گاه توأم با رنجش خاطر او از ¬تغافل معشوق در برابر شیفتگی و نیاز عاشقی چون خودش مي¬شويم. این موضوع به اشکال مختلف و به بیان¬های دلنشین، چنان در دیوان وحشی جلوه¬گری كرده که به نظر مي¬رسد در دیوان هیچ شاعری این چنین تأکیدی بر تغافلِ عامدانه و کاملاً مشهودِ معشوق در برابر نیاز و شیفتگیِ عاشق، نمی¬توان یافت. مقاله حاضر با روش توصيفي- تحليلي به بررسي اين موتيف در اشعار عاشقانة وحشی پرداخته و نشان مي¬دهد كه بسامد بالاي بي¬اعتنايي¬هاي معشوق، باعث آمده كه شاعري كه هيج سخن تلخ به معشوق نمي¬گفته و طالب تغافل¬هاي دلنشين او بوده بر خلاف سنّت شعري غزل از تغافل¬هاي دلسوز معشوقانه به سبكي خاص روي آورد و واسوخت در شعرش انعكاس يابد.

تغافل، معشوق، وحشی بافقی،عاشق، موتیف