کاربرد مدل برنامه ریزی هندسی نامقید در بهینه سازی نهاده ها و برآورد سود اقتصادی اراضی پنبه استان گلستان

استفاده بهینه از نهاده‌ها در تولید پنبه از جمله راهکارهای مؤثر و دو سویه ای است که علاوه بر پایداری و صیانت از منابع موجود، سبب افزایش بهره‌وری این محصول در واحد سطح و دستیابی به بیشترین سود ممکن برای کشاورزان می‌گردد. استان گلستان با عملکرد 5/2 درصد بالاتر از متوسط جهانی یکی از عمده‌ترین مناطق تولید پنبه در ایران می‌باشد. این استان با قابلیت تولید پنبه به دو صورت دیم و آبی، 8 درصد سهم تولید و 1/9 درصد سهم برداشت پنبه در کشور را به خود اختصاص داده است و پس از استان‌های خراسان رضوی، خراسان جنوبی و فارس مقام چهارم را در تولید این محصول دارا می‌باشد؛ لذا تعیین مقادیر بهینه نهاده های مصرفی در فرآیند تولید این محصول جهت دستیابی به سیستمی پایدار، با هدف کسب حداکثر سود برای پنبه کاران این استان از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و هدف اصلی این تحقیق می‌باشد. برای نیل به این هدف در پژوهش انجام شده از مدل برنامه ریزی هندسی نامقید، تابع تولید کاب- داگلاس و داده های آماری سال 90- 1389 استفاده شد. نتایج حاصل پس از حل مدل پیشنهادی نشان داد که با تعیین مقادیر بهینه نهاده های مصرفی در طول دوره رشد محصول پنبه، علاوه بر کاهش هزینه های مربوط به خرید نهاده‌ها، می‌توان به اقتصاد پنبه کاران منطقه در جهت دستیابی به حداکثر سود ممکن کمک شایانی نمود.

بهینه سازی نهاده‌ها، برنامه ریزی هندسی نامقید، تابع کاب- داگلاس، سود ماکزیمم، پنبه