سطح بندي توزيع فضايي خدمات فرهنگي در شهرستانهاي استان اردبيل جهت كاهش بحرانهاي شهري

فرهنگ پايه رفتارهاي انساني به شمارمي رود و بخش قابل توجهي از رفتارهاي اقتصادي نيز براين بنيان استوار است. فرهنگ هرجامعهاي هويت آن جامعه را شكل ميدهد و انحراف از آن ، منشا بسياري از بحران هاي انساني و معضلات فرهنگي شهرها مي باشد. با انحراف فرهنگ و بحران هاي ناشي از نابرابريهاي فرهنگي، پيامدها و ناپايداريهاي اقتصادي ، فرهنگي ، اجتماعي ، مديريتي و زيست محيطي بر جاي خواهد ماند. مقاله حاضر براي ايجاد تعادل و به منظور شكل دادن فضاهاي مناسب و همگون و كاستن از پيامدها و بحران هاي يادشده ، چگونگي توزيع فضايي خدمات فرهنگي و سطوح برخورداري شهرستانهاي استان اردبيل را بااستناد به آمارهاي مختلف ، با بهره گيري از 14 شاخص فرهنگي و بااستفاده از مدل تاكسونومي عددي ، مورد ارزيابي قرار داده است . نتيجه اينكه تعدادي از شهرستان هاي استان از جمله مركز استان (شهراردبيل )به همراه مشكين شهر ،نمين و گرمي درطبقه شهرستان هاي محروم و شهر هاي بيله سوار،پارس آباد،خلخال،كوثر و نير جزو شهرستان هاي نيمه برخوردار قرارگرفته اند و همانطور كه اين تحقيق نشان ميدهد هيچ كدام از شهرستان ها در طبقه برخوردار واقع نشده اند كه اين امر چالش بزرگي فراروي مديران شهري استان قرار مي دهد.

سطح بندي ، توزيع فضايي ، توسعه فرهنگي ، تاكسونومي عددي ، استان اردبيل.