چکیده :

شیوه‌های مدیریت بحران اجتماع محور، نقایص مدیریت از بالا به پایین در طرح‌های توسعه و مدیریت بحران را که با شکست رو‌به‌رو می‌شوند را اصلاح کرده و با نوعی نگاه یکپارچه همکاری میان بخش دولتی مسئول در زمینه‌های گوناگون را همسو می‌کند. هدف اصلی پژوهش، ارائه مدلی در جهت کاهش آسیب پذیری محلات کمتر‌برخوردار در جهت مقابله با ویروس کرونا با استفاده از رویکرد اجتماع محور می‌باشد. یکی از سیاست‌های نوینی که در چارچوب مدیریت یکپارچه بحران در سال‌های اخیر با تکیه بر ابعاد شبکه‌های اجتماعی متناسب با مدیریت بحران استفاده از ظرفیت داوطلبین محلی می‌باشد. روش پژوهش حاضر مبتنی بر رویکرد اقدام پژوهی است. نوع مداخله حاکم در این پژوهش، مداخله اجتماع محور می‌باشد. حوزه اقدام این پژوهش محله کم‌برخوردار کشتارگاه در شهر ارومیه بوده و جامعه آماری این پژوهش کلیه ساکنین این محله می‌باشد که طبق آمار 1397، 15000 نفر می باشد. در این پژوهش از ظرفیت دفاتر تسهیلگری و توسعه محلی در راستای مدیریت بحران اجتماع محور استفاده شده است. نتایج این اقدامات در نهایت ثابت ماندن آمار مبتلایان در کشتارگاه و خروج از وضعیت قرمز و به تدریج ورود به منطقه سفید بود. در واقع بعد از یک ماه تلاش ، اقدامات و پویش‌های شبانه‌روزی کمپین نبرد با کرونا ، محله در وضعیت کاملا عادی و سفیدی قرار گرفت. از مهم‌ترین دلایل موفقیت گروه محلی، هماهنگی، هم‌دلی و دلسوزی برای محله بود و به دلیل تقسیم‌بندی وظایف در بین گروه، هر فرد مسئولیت‌های خود را انجام می‌داد و از دوباره کاری پرهیز می‌شد.

کلید واژگان :

اجتماع محلی، کوید-19، مناطق کم‌برخوردار، رویکرد اجتماع محور.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک