تحلیلی بر ضرورت معماری مجدد سیستم بازتوزیع استاندارد، متوازن و بهینه نیروی انسانی در آموزش و پرورش با رویکرد ارتقای بهره وری

در سازمان های آموزشی و دستگاه تعلیم و تربیت به لحاظ کارکردها، خصوصیات ساختاری و ماهیت ویژه ماموریت ها، همچنان نیروی انسانی از مولفه های کلیدی تحقق اهداف معین برنامه های آموزشی و درسی است که به وضوح بر محوریت آن در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش اشاره شده است. بنابراین در چرخه مدیریت منابع انسانی و فرآیندهای آن در سازمان های آموزشی و آموزش و پرورش که ناظر به توسعه نیروی انسانی و ارتقای بهره وری سیستم می باشد، توجه به برنامه ریزی نیروی انسانی و نیز روش ها و راهکارهای تخصیص، توزیع، ساماندهی، سازماندهی و بازتوزیع نیروی انسانی در بین مشاغل، واحدها، گرو ه ها، دوره ها، رشته ها، فعالیت، دروس، جنسیت و... که مستقیما بازده کمی و نهایتاً بهره وری سیستم را متاثر می سازد اهمیت دارد. در مقاله حاضر به روش تحلیلی و با تکنیک تحلیل SWOT ضمن آسیب شناسی وضع موجود و تبیین ضرورت تجدیدنظر در روش ها و راهکارهای نامتناسب و پرهرینه، الگویی نظری مبتنی بر معماری مجدد ساماندهی نیروی انسانی در راستای بازتوزیع استاندارد، متوازن، بهینه و اثربخش نیرو در آموزش و پرورش را با رویکرد ارتقای بهره وری ارایه نموده ایم که نتیجه کاربست آن، شاخص های تخصیص و نسبت توزیع نیرو را به نرم استاندارد نزدیک ساخته و ضمن کمک به اصلاح ریخت و تناسب توزیع، و تعدیل تورم نیرو در بخش های غیرآموزشی، بهره وری سیستم را ارتقا می بخشد.

منابع انسانی، برنامه ریزی نیروی انسانی، ساماندهی، بازتوزیع، معماری مجدد