فناوری، اشتغال و مهارت

تغییرات فناوری، اتخاذ فرایندهای جدید تولید یا تامین محصولات جدید، بر اشتغال و نیاز نسبی به مهارت تاثیر می گذارد. در این زمینه، هدف بررسی مدت زمان کار کارگران و نقش مکمل مهارت های فن آوری در شرکت های تولیدی است.با عنایت به اهمیت موضوع برای کارگران و کار فرمایان ایرانی ؛ در این مقاله از دستاورد های یک کارفرما پرتغالی در این حوزه بهره جسته ایم . با استفاده از مجموعه داده های طولی یک کارفرمای مجرب پرتغالی ، مدل های زمانی گسسته اعمال شده که امکان ناهماهنگی ناخواسته را فراهم می کند . نتایج نشان داد که شدت فناوری رابطه مثبت بین مهارت ها و مدت زمان شغل را تقویت می کند . همچنین در کاهش خطر تفکیک شغل در شرکت هایی که فناوری پرقدرت دارند انباشت سرمایه انسانی اندازه گیری شده با وابستگی زمانی نقش قوی تر ایفا می کند . این مقاله بر اساس نتایج بدست امده در کشور پرتغال تدوین شده است . دستاورد های این مقاله می تواند برای استان هایی که وزن خدمات بر تولید اولویت دارد مورد الگو برداری و بهره برداری قرار گیرد

مهارت ؛ اشتغال ؛ کار آفرینی ؛ فناوری ؛ سرمایه انسانی