معماری ایرانی از کم نظیرترین هنرهایی ا ست که در طول قرون آثار بی بدیلی از خود بر جای گذا شته و سهم ب سزایی در پیشرفت فن و هنر معماری در جهان داشته است . در هزاران سال قبل تاکنون پیوسته این هنر در ارتباط با مسائل گوناگون توسعه و تکامل یافته است . در طول تاریخ در ساخت بناهای مذهبی و غیر مذهبی شیوه های متفاوتی پدیدار شده اس ت که هر یک جلوه و نمادی خاص دا شته و یکی در ادامه ی دیگری بوده ا ست . در معماری ایرانی شش شیوه ی پارتی، پار سی، خراسانی، رازی، آذری و اصفهانی رواج داشته که از آن میان چهار شیوه ی اخیر مربوط به دوران اسلامی هستند و نقش عمده ای در تکوین و تشکیل بناها داشته اند. شیوه آذری که سومین سبک معماری سنتی ایران پس از اسلام است به آذربایجان منسوب است و آن را سبک مغول، ایرانی- مغول و ایلخانی- تیموری نیز می نامند. این سبک از آن رو حائز اهمیت اس ت که خاستگاهش سرزمینی است که پیشتر نیز سرچشمه ی مکتبی در معماری بوده و پس از آن هم سبکی عالی را به معماری ایران شناسانده است . معماری ایرانی را در دوره اسلامی پیش از دوره معاصر به چهار سبک خراسانی، رازی، آذری و اصفهانی تقسیم می کنند، که در این مقاله به معرفی اجمالی این سبک ها می پردازیم، همچنین ویژگی های هر یک را بیان کرده و بناهای شاخص هر سبک را ذکر می کنیم. معماری اسلامی ایران سرشار از تنوع و ابتکار است، یکی از ابتکارات این معماری به کارگیری انواع طاق می باشد . در این مطالعه به طور مختصر درباره انواع طاق ها،چفد،کاربندی و… صحبت میکنیم، تا با به کارگیری هریک از آنان در معماری ایرانی آشنا شویم
کلید واژگان :معماری اسلامی، پوشش،معماری ایرانی،سبک معماری
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک
جزئیات مقاله
- کد شناسه : 6168490533752783
- سال انتشار : 1401
- نوع مقاله : مقاله کامل پذیرفته شده در کنفرانس ها
- زبان : فارسی
- محل پذیرش : پنجمین همایش ملی فناوری های نوین در مهندسی معماری، عمران و شهرسازی ایران
- برگزار کنندگان : موسسه آموزش عالی خاوران
- تاریخ ثبت : 1402/03/03 09:45:37
- ثبت کننده : اکبر شیدائی حبشی
- تعداد بازدید : 66
- تعداد فروش : 0