رابطه کاهش عالیم تکانشگری با کالسهای ورزشی در کودکان مبتال به ADHD

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی میان کاهش علایم تکانشگری با کلاس های ورزشی در کودکان مبتال به ADHD شهرستان ارومیه در سال تحصیلی 1402 انجام گردید. روش اجرای پژوهش حاضر توصیفی و از نوع شبه تجربی است. نمونه گیری بصورت تصادفی ساده و برای حجم نمونه از روش فرمول کوکران استفاده شده است. جامع آماری مورد مطالعه دانش آموزان ابتدایی پسر ناحیه 2 ارومیه است. روش تحلیل داده ها با نرم افزار spss26 می باشد. با توجه به نتایج احصاء شده از یافته های پژوهش، کالس های ورزشی منظم در کاهش تکانشگری کودکان مبتال به ADHD موثربوده است. نتایج با مقایسه میزان استراحت و همچنین میزان تکانشگری این کودکان با استفاده از آمار توصیفی و نمودار و جداول انجام شده است. این نتایج می تواند مورد استفاده مدیران آموزشی، مدیران مدارس و معلمان مقطع ابتدایی ناحیه 2 ارومیه قرار بگیرد

کودکان ADHD؛ علائم تکانشگری؛ کلاس های ورزشی